Georges De Caluwé

Naamtegel
Georges De Caluwé … radiomaker
1900 – 1962

Georges De Caluwé werd in 1900 in Antwerpen geboren en stierf er ook op 13 december 1962.

Pas in het begin van de twintigste eeuw was het mogelijk geluidsopnames via grote grammofoons te bewaren en door te geven; radio-uitzendingen, zoals we die nu kennen, bestonden toen nog niet.

Met de Groote Oorlog begon echter de draadloze geluidstransmissie een hoge vlucht te nemen. Men bouwde zenders en ontvangers waarbij elektriciteitsgolven zo gemanipuleerd worden dat ze geluid overbrengen. Na de oorlog stortte de jeugd van toen zich enthousiast op dit nieuwe medium.

Als jong elektrotechnisch ingenieur knutselde Georges in zijn huiskamer aan de Van Eycklei een zender in elkaar en begon uit te zenden.

Op een dag in 1923 was Georges De Caluwé in de Protestantse Kerk in de Bexstraat een concert aan het bijwonen en bedacht het plan om dergelijke muziekevenementen uit te zenden. Hiervoor moest hij natuurlijk niet enkel dicht bij de bron zijn maar ook een zendmast hebben. De toenmalige dominee bood de toren van de Christuskerk aan, die bijna 60 m hoog is, om hier een studio in te richten.

Op 4 december 1926 was het zover: onder de licentie van de ‘radiocommissie van de protestantse kerk’ begon radiopionier en zendamateur Georges De Caluwé uit te zenden. Al gauw werd de troetelnaam van deze zender “Radio ’t Kerkske” en de brede culturele belangstelling van de maker vertaalde zich in een interessant programma-aanbod van muziek, interviews, nieuwsberichten, en meer.

Als in de jaren 30 de radio-omroepen als paddenstoelen uit de grond begonnen te schieten bleven ze in Antwerpen achter de feiten aanhollen. Radio ’t Kerkske bleef nummer 1. Tot bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was Georges De Caluwé alleenheerser in de Antwerpse ether.

Vanaf 1936 verliet hij wel de kerktoren, betrok een studio aan de Belgiëlei waar hij de opnames professioneel verwerkte.

Na de oorlog verbood de overheid bij wet radio-uitzendingen van privé-personen en organisaties. Er kwam een quasi staatsmonopolie. Georges De Caluwé probeerde hieraan te ontsnappen en in de jaren 60 ontdekte hij de radiopiraten. Een oud bevoorradingsschip werd omgebouwd tot een hypermodern zendstation en in oktober 1962 werd de “Uilenspiegel” de haven uitgesleept tot op de hoogte van Zeebrugge. Het was niet meer Radio ’t Kerkske maar gewoon Radio Antwerpen.


Klein Antwerpen, naamtegels Verdraagzaamheidsplein


Print pagePDF pageEmail page